Gelukkig mét hulpmiddelen, officieel een aansteller!

Bij vooruitgang horen in mijn geval hulpmiddelen.
Het gaat hierbij om pillen, zo nu en dan een B12 spuit, drankjes, een rolstoel en mijn Super Sokken.
Hulpmiddelen die je zonder achteruitgang eigenlijk niet nodig gehad zou hebben.
Maar, ik ben nu eenmaal ziek en dat lot heb ik ondertussen wel geaccepteerd.

ME en Fibromyalgie zijn beiden twee onzichtbare soldaten die mijn vlaggenschip proberen te laten zinken.
Op mijn goede dagen ben ik heel blij met de onzichtbare kant van het ziek zijn, terwijl het in gesprekken met het UW..V, sommige artsen en op slechte dagen het een flink blok aan je been kan zijn.
Zo was de komst van mijn rolstoel het ultieme bewijs voor de mensen die het niet willen zien, dat ik officieel een aansteller ben. Omdat ik op mijn goede dagen wel gewoon naar een restaurant kan lopen en ik het weekend ervoor nog een drankje heb gedaan.
Deze stoel staat nu al geruime tijd zijn tijd uit te staan op zolder, en met de komst van mijn Super Sokken heb ik wandelend een hoop vrijheid terug gekregen. Waar de rolstoel mijn benenwagen was op dagen waar je er niet onderuit komt dat je veel moet lopen (denk bijvoorbeeld aan het formaat van onze mooie luchthaven in Amsterdam), en wanneer het niet uitkomt dat je de dag erna er de prijs van moet betalen, was deze stoel makkelijk gepakt. Moeilijk om mij over te geven, maar super dankbaar de dagen erna.

Met een lange broek ben ik nog steeds onzichtbaar beperkt, en komen mijn Super Sokken pas de hoek om kijken wanneer ik voor de spiegels van het pashokje in een winkel paradeer. Ze zijn normaal voor mij geworden waar andere mensen soms nog heel verschrikt kunnen kijken. Want wie draagt er nou roze sport compressie sokken onder een nieuw jurkje of rokje?
En die reacties doen me niets. Ze kunnen mij gestolen worden. Ik heb liever een paar sokken aan dan een rolstoel onder mijn kont. Ik stap met broek aan het pashokje weer uit en de sokken zijn weer mijn verborgen hulpmiddelen, mijn geheim. En ik ben er trots op! Juist omdat ze mij zoveel brengen.

Maar.. met het mooie weer wil je ook eens een terrasje pakken met een korte broek aan. Nu is dit vaak wel mogelijk omdat het over kleine stukjes gaat, en de sokken kan je na het auto rijden dan uittrekken. En laten we eerlijk zijn, deze dagen zijn nog heel schaars geweest. De rest moet nog uitgeprobeerd worden.

Mocht er nu een onverwachte hittegolf komen en wil ik toch met de honden gaan wandelen. Pas dan op voor mijn super sokken, u zou tijdens het wandelen nog eens ingehaald kunnen worden!