LINDA ON A MISSION: 2012 in vogelvlucht

Deze laatste dag leent zich uitstekend om eens terug te blikken op het afgelopen jaar.
Veel wensen had ik niet voor 2012, het moest alleen een beter jaar worden, lichamelijk, dat was mijn hartenwens. 2011 sloot ik ziek af op de bank, te ziek voor een drankje, visite en een oliebol.
De periode dat mijn rolstoel aanvraag werd gedaan en toegewezen. Een periode van inleveren en accepteren, boosheid en veel verdriet. Een ding wist ik zeker, dit leven wilde ik niet.

Hopen en wensen
De wens voor een beter jaar is makkelijk gemaakt, het waar maken vergt veel geduld en lef.
Lef om buiten de hokjes te denken en buiten de lijntjes te springen.
Als een sprong van een brug, niet wetende of er een elastiek aan je gebonden is, blind vertrouwen op je keuze, en dan hopen dat je de goede hebt gemaakt..

De wens om weer een vlinder te zijn en door het leven heen te fladderen.

..2012..
En daar kwam 2012, het jaar waarin mijn verhaal verscheen in de Viva, Flair en in de Intense. Een simpel diepgaand interview dat mij een Tweet opleverde van Roland, mijn wonder-medicijnman dit jaar. Een sprong in het diepe, een oorlog in mijn lijf veroorzaakt. Een behandeling waarbij ik weken in moest leveren om mij beter te voelen. Medicatie afbouwde, afkickte en nieuwe probeerde. En dat alles met resultaat. Energie kwam langzaam terug en mijn leven durfde ik weer een kwaliteitsstempel te geven. Zo ongelofelijk dankbaar! Zo blij... dat het meeste dit jaar eigenlijk alleen maar ondergeschikt is aan dit. ONST maakte het allemaal mogelijk.

Mijn ontbijt voor de afbouw..

Daarnaast wandelde ik door mijn 2e re-integratie traject en kan vertellen dat ik daar mijzelf gevonden heb. Ik ben sterker geworden en ben een kapitein geworden op mijn eigen schip, mijn eigen agenda en energie. Een belangrijke basis om de stijgende lijn voort te zetten.

Mijn keerpunt
En daar gingen we.. langzaam durfde ik weer buiten mijn veilige hokjes te denken en van toekijken ging ik naar leven. Mijn plaatsje op de reservebank heb ik nog steeds, maar steeds vaker mag en kan ik even het veld op. En in plaats van interviews geven mocht ik zelf gaan schrijven. Zo ben ik voor verschillende websites uitgenodigd als columniste heb ik een kleine publicatie gehad in een gezondheidsmagazine en veroverde ik via een schrijfwedstrijd een plekje in de verhalenbundel 'het keerpunt'.

Ook mijn missie om ME op de kaart te zetten gaat voort en vecht ik voor erkenning bij het UW..V. Inmiddels een bezwaar, hoorzitting en een advocaat verder. Nu staat alles rustig te trappelen in de kast, 2013 is het jaar waarin we voor de rechtbank gaan knallen, vastberaden mijn stem te laten horen en mijn gelijk te halen.

2012 naast het oppakken van vriendschappen telde ook dokters bezoeken, zo ben ik 6 keer naar Amsterdam gereden en heb ik 9 bel afspraken gehad. Knalde ik 4 keer naar Ede, bezocht ik het ziekenhuis in Dordt 12 keer, de huisarts 9 keer, 2 maal een tandarts bezoek en had ik 27 ONST behandelingen. Nummers die dit jaar gedaald zijn, en daar ben ik blij mee, opgelucht. En op naar nog minder bezoekjes komend jaar!

Dit jaar heb ik ook een aantal schuitgenootjes mogen ontmoeten, dierbare ontmoetingen die uitgroeide tot een vriendschap en een ME filmpje.

2012, het jaar waarin ik vrijwilliger ben geworden bij de ME/CVS Stichting, de jongerenafdeling en van de Facebook MEetingpoint pagina. En mijn ontslag kreeg bij de oude werkgever. Ook het jaar waarin ik bewust vrijgezel wilde blijven en toch mijn hart verloor. En jaar waarin alles veranderde, net zoals alle andere jaren. Het verschil dat ik dit jaar niet alleen in hoefde te leveren, maar er mooie dingen voor terug kreeg.

Mijn wens voor 2013 is simpel.. ❤
Ik wens al mijn mede schuitgenootjes een sprong voorwaarts zoals ik die dit jaar heb gemaakt. Zodat jullie allemaal een stukje kwaliteit van leven terug krijgen. Dat iedereen een behandeling mag vinden die bij hen past en aanslaat, dat wens ik!

En ik.. ik ga proberen de stijgende lijn vast te houden, ik pak iedere dag aan als een cadeautje en ga volop genieten van al het moois. Mijn grootste wens is al uitgekomen, en dat hou ik vast. Ik ben meer in balans en zit nog muurvast op mijn mooie roze wolk, nu samen met mijn lief.

Bedankje
Ook wil ik mijn volgers en lezers bedanken. Ik ben nu een jaar online en met 24.591 bezoekjes kan ik spreken over een vrij geslaagd jaar. Bedankt allemaal voor het lezen!