Een woordje vanaf mijn wolk

Door het krijgen van een ziekte wordt het roer in je leven helemaal omgegooid.
In eerste instantie zal je  -althans als ik hierin over mezelf spreek- met man een macht proberen dat roer weer de oude richting op te krijgen. Je trekt, duwt en probeert met al je energie beweging in het ding te krijgen. Zodat je je oude vertrouwde richting op vaar. Hiermee zet je je eigen ongemerkt oogkleppen op en belemmer je je zicht door het terug kijken. Een hele logische reactie, en het is een proces wat je doorloopt.

Wanneer je je oogkleppen af heb kunnen zetten en het roer de nieuwe koers laat varen zul je zien dat er nog genoeg mooie dingen zijn. Waar je van kan genieten en dan ontstaan er vanzelf nieuwe dromen.
Zo zijn mijn dromen de laatste tijd vaak veranderd. Ga ik van levendige dromen, naar dromen waarin je van alles verwerkt naar dromen waarin je kennis maakt met nieuwe dingen. Zo ontstaan er nieuwe idealen, nieuwe geluksmomentjes en nieuwe herinneringen waar je in de mindere dagen op kan teren.

En mijn nieuwe dromen blijven zo nu en dan uitkomen. Kleine momentjes met grote gevolgen. Het plaatst mij permanent op mijn mooie, zachte, lieve, grote roze wolk. En mensen, ik kan vertellen dat ik het goed heb op mijn wolk. Ik voel me prettig bij de route die de nieuwe koers mij brengt. En dat ik mensen kan inspireren met mijn woorden doet mij goed. Ik schrijf graag, en wanneer iemand mij uitnodigt hierover in gesprek te gaan dan zal ik dit met beide handen aan pakken. En dat geeft een goed gevoel, een gevoel dat het oké is dat ik een nieuwe richting op vaar. Een koers waarbij ik me goed voel en in kan blijven ontwikkelen.

Op mijn wolkje mag alles en niets moet. Dit geeft mij ontzettend veel positieve energie. En de gedachten aan vorig jaar deze tijd laten mij glimlachen. Ik functioneer misschien dan wel in herfst-modus maar door nieuwe medicijnen en de ONST therapie functioneer ik nog terwijl ik voorgaande jaren nu mijn bed als grootste vriend had. En alles wat ik nu meer kan dan vorig jaar, dat is al zoveel waard. Dat weegt op aan alles -wat ik ook nu- moet laten liggen.
   Want zolang het bootje in beweging blijft, hoe langzaam dat ook kan zijn, het voelt altijd vele malen beter dan gedwongen voor anker liggen in het midden van een meer.