Luchtkasteel

Daar zit ik dan, in mijn luchtkasteel. In goed gezelschap van dierbare mensen, dieren, omgeven door mijn mooie tuintje waar mijn roze wolk boven zweeft. Een zeer comfortabele omgeving waarbij ik mij zeer prettig voel.

De goede dagen,waarmee ik gezegend ben omdat ik die de laatste weken vrij vaak heb –ondanks een griep en verkoudheid- mijn lijf blijft overeind. En dat zorg voor onrust in mijn luchtkasteel.  Mijn veilige fort, mijn thuishaven verlaat ik steeds vaker om met lieve mensen in mijn tuintje te genieten. Heerlijk, ik geniet met volle teugen en merk dat mijn agenda steeds een stukje voller word. Ik durf wat meer te gaan plannen omdat de kans dat ik af moet gaan zeggen wat afneemt. En dus leef ik een heerlijk, vrij druk, rustig leventje. Met niet alleen leuke dingen maar ook een hoop dingen die mij aan het denken zetten en mij zo nu en dan even uit balans brengen.

Vandaag is zo’n dag. Het liefst sluit ik mij op in mijn fort en sluit ik alle deuren. De deurtjes die ik de laatste weken langzaam aan geopend heb. Ik ben het niet meer gewend om zoveel tijd met andere mensen door te brengen. Vorig jaar deze tijd was ik mijn beste vriend en nu komt het besef dat ik mijn eigen tijd momentjes in moet gaan plannen. Omdat ik daar behoefte aan heb en mijn hoofd overloopt met gedachten.  Over de leuke dagen getekend met een gouden rand en de dingen die mij raken. En dat vind ik gek, raar en bizar. Ik ga als een trein en ik weet niet hoe ik ermee om moet gaan. Voordat ik ziek werd waren mijn dagen van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat gevuld, met een mix van dingen. En nu.. nu ik op het punt zit waar ik zo naar uit heb gekeken word ik gek van alle prikkels en bewegingen om mij heen.

En dus trek ik mij terug in mijn zandkasteel vandaag. Ga ik rustig terugdenken aan alle mooie dingen die de laatste tijd op mijn pad zijn gekomen. Zaken ordenen en het UW..V in de archiefkast stoppen. Ik stap de wind in en laat het mijn hoofd uit waaien. Totdat ik leeg ben, mijzelf weer recht aan kan kijken in de spiegel en lachen. Zodat ik mijzelf herpak en mijn volgende trede op de trap kan pakken.

Ik ben gezegend met onwijs lieve mensen om mij heen, maar vandaag pak ik even een dag voor mijzelf. Morgen is er weer een dag en die ga ik met frisse moed tegemoet. Want wat is het leven toch mooi! ♥