Doe mij maar een onsje normaal

Vandaag ben ik even heerlijk mezelf.
Ik heb mijn rugzakje afgedaan en doe lekker mijn ding.
Kom bij de huisarts voor een simpele uitslag in mijn gezicht.
Ik zit in de wachtkamer, gewoon als mezelf.
Niet met een zenuwachtig onderbuik gevoel om alles weer op tafel te gooien.
Nee ik zit hier voor iets gewoons.
Ik krijg een normaal kort consult en kom gewoon met een receptje naar buiten.
We hebben een oorzaak, een uitslag en een oplossing.
Gewoon omdat het kan vandaag.

Daarna vervolg ik mijn weg naar de drogist.
Daar kom ik met een nieuwe foundation bij de kassa als meisje met uitslag in haar gezicht.
Ze kijkt me aan en ze glimlacht, 'hiermee poets je het wel weg'.

Nu ben ik in het bezit van een zalf een gewapend met camouflage.
Ik ben vandaag gewoon net als alle anderen, en is er voor mijn kwaal een uitkomst.

Met een grote glimlach op mijn gezicht stap ik mijn auto in en zet ik koers naar huis.
Al loop ik met uitslag in mijn gezicht, ik voel me meer dan goed vandaag.