Junkie,

“I’m a junkie, a junkie for your love.” Ik hoor het Kelis nog zingen.  Ik ben schuldig, en in zekere zin ook een junk. Ik spuit. Ik spuit om mij goed te voelen. Mijn lichaam is in een zekere zin verslaafd, afhankelijk is het zeker. En toch blijf ik spuiten. Een dikke rode stroperige vloeistof, een zaligmakend goedje. Ik voel het mijn lichaam instromen, en zonder high te worden komt elke cm in mijn lichaam weer tot leven. Een stroom van geluk. Het stroomt naar mijn tenen, via mijn rug omhoog naar mijn kruintje. Ik trek de naald voorzichtig uit mijn been, en even blijf ik zitten.. “Oh, dit had ik echt nodig.”   Een weekend overbruggen was toch weer te lang. Ik ben afhankelijk. Pak mijn spuit om de dag. In het weekend vind ik wat rust, en maandag kijk ik alweer uit naar de eerste naald. Ik ben een junk, en ik spuit om mij beter te voelen. Mijn lichaam is afhankelijk, de verslaving kwam erna. B12, een volstrekt legaal goedje. Mijn wonder middel, mijn verslaving. Mijn energie, mijn kacheltje loopt alleen op deze brandstof. Zoals een motor niet zonder diesel kan, een vis niet zonder water. Een vogel niets is zonder z’n vleugels en zoals ik niets ben zonder mijn B12.