Canary in a Coal Mine! | M.E. in beeld

Een verhaal wat je niet zal geloven zonder het met je eigen ogen te zien!
Aan de andere kant van de Noordzee is een jonge vrouw op het idee gekomen ME eens goed en duidelijk in beeld te brengen. Geen zielig verhaal maar een pure, ruwe, realistische kijk op het leven van iemand die toevallig ME heeft opgelopen. 

Genees je van praten als je Aids heb? Nee toch?
Met M.E. is deze denkwijze wel dagelijkse realiteit!

Jennifer, een Harvard PhD student, wilde de rekening ondertekenen in een restaurant en wist niet meer hoe ze haar eigen naam moest schrijven. Dit was het begin van haar lange aftakeling, een paar maanden voor haar eigen bruiloft. Ze werd steeds zieker en verloor zelfs de mogelijkheid om in een rolstoel te zitten. De dokters vertelde haar dat de ziekte tussen haar oren zat en dus psychisch was! 

Toen ze zich verder verdiepte in de ziekte kwam ze erachter dat ze onderdeel was geworden van een verborgen wereld, waarin miljoenen mensen de gevolgen ondergaan van hun slopende, chronische ziekte. Een ziekte die als chronisch vermoeidheidsyndroom beschreven werd. Een naam die de lading totaal niet dekt. Wetenschappelijk onderzoek toont steeds vaker aan dat er een weeldegelijk een lichamelijke ziekte is, met een naam als M.E. die de lading veel beter dekt. (M.E. staat voor Myalgische Encefalomyelitis.) Een ziekte die vaak niet besproken word op medische opleidingen en vele artsen weten het niet te herkennen wanneer een patiënt met deze klachten hen bezoekt. En dat terwijl de alleen al in Nederland zo’n 60.000 mensen bedraagt. 

In ‘Canary in a Coal Mine’, legt Jennifer haar eigen dagelijkse leven vast op film naast het leven van een aantal anderen. Zij zullen te zien zijn in de film en de trailer kan je alvast hieronder bekijken.

Een verhaal wat je niet zal geloven zonder het met je eigen ogen te zien! 

Het project kost echter geld en daarvoor hun oproep aan het einde van de film. Wanneer je geen donatie mogelijkheden heb, verspreid dan simpel gezegd het woord! Verspreid de film met daarin de missie van Jennifer.

Ik vind haar dapper, eerlijk en vooral stoer! Ze geeft ons een kijkje in haar leven wat verre van perfect is. Ik hoop dat deze film de wereld wakker schud en aan het denken zet! M.E. word door de reguliere geneeskunde namelijk nog steeds alleen met Cognitieve Gedragstherapie behandeld, en dat terwijl het een lichamelijke ziekte is!

De website, met daarop de tussenstand en updates!