Survival of the fittest,,

Survival of the fittest, oftewel, natuurlijke selectie.
In het dierenrijk hebben we een heel mooi systeem, een systeem dat in de loop der jaren ervoor heeft gezorgd dat bepaalde rassen uitgestorven zijn en andere rassen mooier en vooral sterker hebben gemaakt. Goede nieuwe ontwikkelingen geven ze door aan hun jongen en zo word de nieuwe generatie steeds maar weer beter, mooier, slimmer en sterker. Andere dieren zijn geboren met een natuurlijk schild en leven op dezelfde manier als dat ze dat duizenden jaren geleden al deden. Eten, wat zoeken naar voedsel en water, spelen, voortplanten en slapen. Wat een leven. Zorgen maken om andere dieren hoeven ze zich niet, want hun natuurlijke schild beschermt ze.

Survival of the fittest, wat hebben we toch een mooie selectie aan dieren rassen tegenwoordig. Voordat de mens zich ermee ging bemoeien ging het goed. De zwakkere beestjes vielen ten prooi aan de hongerige tegenpartij, zieke dieren werden verbannen en stierven, waar anderen weer hun hongerige maagjes mee konden vullen. En alle mooie en sterken plantte zich voort. Een natuurlijke selectie die ervoor zorgt dat alleen de sterkste overleven. Een onbewust streven naar perfectie.

Maar wat als we dit systeem nu toepassen op de mensen, dan vallen alle zieken al buiten de boot en zullen alle gezonde en sterke mensen zich voortplanten. Net als ze dat vroeger deden, alle zieken en mensen met beperkingen en gebreken buiten de muren gezet.
Nu hebben wij mensen nu eenmaal een x aantal jaren geleden verzonnen dat we voor de ouderen en de zieken gaan zorgen. Thank God we've got brains that we can use! De kwaliteit van leven kunnen we verbeteren, het leven kunnen we in vele gevallen verlengen en anders zorgen we voor een zo mooi mogelijk einde. Waar zouden wij "zieken" geweest zijn als de natuurlijke selectie bij ons van toepassing was geweest? Zouden wij dan opgegeten zijn door hongerige anderen? Zouden we al bezwijken aan een simpel griepje? Zouden we net als een vogel moeder dat met haar zieke kroos doet, uit het nest zijn gegooid?
We mopperen nu nog weleens dat er over vele ziektes zo weinig bekend is, en dat er zo weinig tegen te doen is. Maar soms ben ik weleens blij dat ik nu leef, en niet tientallen tot honderden jaren eerder. Alleen al bij de gedachten dan met zn allen buiten de poorten te moeten gaat zitten, nee bedankt!
De zorg is nog lang niet perfect en het is vreselijk om zelf te moeten lijden of geliefden om je heen te moeten zien lijden, maar er komt een dag, en niemand weet wanneer, dat we zelfs met een ziekte gewoon en goed oud kunnen worden!
Voor nu troost ik mij met het idee dat het jaren geleden veel erger had kunnen zijn..

Oprah Winfrey had aan het begin van haar carrière een aflevering in haar show over aids/HIV, een ziekte die toen net aan het licht was gekomen. En kijk eens hoever we vandaag de dag met deze ziekte zijn. Het is geaccepteerd, er is een cocktail en de artsen hebben er veel meer grip op.
Hopelijk komt deze dag ook snel voor ME. Toen wij mensen jaren geleden hebben besloten niet meer aan de natuurlijke selectie mee te doen, hebben we de deuren open gezet om dit mogelijk te maken. Ook verbaas ik mij er nog over hoe "onze"artsen zich in het fenomeen ME bijten. ongelofelijk hoe mensen gepassioneerd aan deze ziekte willen werken terwijl ze zelf niet eens ziek zijn. Daar heb ik nog steeds bewondering voor. En tot de dag van vandaag, en nog vele jaren erna, ben ik daar dankbaar voor. Dankbaar dat wij mensen jaren geleden hebben besloten voor onze zieken te gaan zorgen, dankbaar dat ze ons ook een toekomst en een leven gunde. Now the only thing there is left is a cure!